Na ons ontbijt kregen we les van Fatou: Wolof. Dit is de taal die alle mensen hier spreken. De ene was er al iets sneller mee weg dan de andere J. Het was grappig. We namen afscheid van Fatou en haar familie. Klaar om aan onze reis naar Sokone te beginnen.
Onze busje werd vervangen door een bus, waar er voldoende plaats was. Er reisden ook enkele Senegalezen mee, waaronder Daniel. Daniel woont in Dakar en zijn familie woont (sinds één jaar) in Sokone. De zus van Daniel, Marie, zal iedere middag en avond voor ons koken.
De busrit naar Sokone duurde ongeveer zes uur. In het begin was de weg naar Sokone goed. Het was leuk om Dakar te bewonderen bij daglicht. We reden op de nationale weg. Deze weg is vergelijkbaar met de Brusselsesteenweg bij ons: twee rijvakken. Wanneer je een auto wil voorbij steken, moet je dus zeker weten dat er geen tegenligger is. Onze chauffeur reed goed en voorzichtig. Naar het einde toe werd de weg veel slechter: putten! Soms reden we zelfs naast de weg omdat het daar beter was.
Toen we aankwamen werden we opgevangen door Vivi & David. We logeren bij hen in deftige kamers, waar zelfs een douche en wc is. Er is ook elektriciteit, maar die valt wel zeer regelmatig uit.
’S Avonds werd de verjaardag van Karlien (2 aug), Lotte & Suzanne (3aug) gevierd. Annelies (een Belgische) bracht vrienden van haar mee. Ze speelden op hun djembé’s en we lieten ons gaan op de Afrikaanse ritmes. Echte Afrikaanse muziek. Zeer leuk!!
Morgen gaan we naar school, waar we meer uitleg krijgen over het ‘aanplanten van mangroves’. We gaan dit samen doen met Senegalese jeugdbewegingen, die jongeren zullen er ook zijn.
Tot morgen!
Hey allemaal, nog een gelukkige verjaardag aan Karlien, Lotte en Suzanne. Leuk dat we jullie kunnen volgen vanuit Zemst. Zo te zien is het daar een toffe bende! 'k Heb vernomen dat Lize al een Afrikaans kapsel heeft? Nog veel plezier!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes van Els