Hmmm… zo goed waren de pintjes in de bar van de avond ervoor niet, want ’s morgens heeft bijna iedereen diarree. Het kan ook van iets anders zijn, maar toch maar oppassen dus met drank. ’s Morgens is het tijd voor de tweede groep om stoffen te gaan kiezen om kleren van te laten maken. Via Annelies (zie eerder) konden we mee gaan met de zus van Lamin. We mochten de stoffen kiezen en de zus onderhandelde over de prijs. De mannen laten hun kleed maken bij kleermakers op de markt. De ladies zijn ’s avonds naar de zus thuis gegaan om onze maten te laten opnemen, want de zus zal zelf onder kleren maken. We zijn benieuwd.
Team bien cuit (Dorien, Karlien, Caroline) en Team a l’aise (Lize, Lotte, Gwenny en de Kris ook nog) zijn vandaag naar Touba Mouride het dispensarium gaan verder schilderen. Vorige week was dit niet gelukt doordat de politie ons had tegengehouden, omdat er 2 man bovenop de auto zat. Deze keer zijn beide teams goed aangekomen. Het vorige team had bij de laatste schilderbeurt een fijne boodschap achtergelaten met witte verf op het nog te schilderen zwarte gebouw: ‘ZWETEN! Bonne chance!’. Héél aanmoedigend, maar ook heel moeilijk om over te verven, met als gevolg dat je de letters nu nog (na pakt 5 lagen) steeds een beetje erdoor kan zien. Zo laten we hier overal een beetje onze stempel achter J Het verven gaat gelukkig goed vooruit, met wat muziek op de achtergrond en een mangooke voor tussendoor. Tegen 16u cruisen we terug naar het campement, met 2 ‘taxi’s’. De taxi’s hier zijn de auto’s die wij westerlingen allang op de schroothoop hadden gegooid. Tijdens de rit spoot er vanonder de auto zand binnen in de auto – Lotte heeft het geweten – en is de chauffeur even moeten uitstappen om onder zijn auto te gaan liggen omdat iets maar bleef lawaai maken. Deuren gaan dikwijls niet meer open, alles hangt percies los om elk moment uit elkaar te vallen, maar we zijn in elk geval weer goed thuisgeraakt, en dat is hier toch ook steeds een avontuur!
Team awesome is in de voormiddag gaan rondlopen op de markt en heeft enkele leuke aankopen gedaan. In de namiddag zijn ze het derde veld gaan aanplanten. Het water zakt op die plaats vooral in de namiddag. Gekleed in hun kakigroene hemdjes pasten ze helemaal in het landschap!
’s Avonds hebben we tesamen met onze Senegalese vrienden een heuse lutte (een soort worstelwedstrijd) georganiseerd. Een hele organisatie waarbij toestemming van de burgemeester nodig was. Het la lutteseizoen is nu voorbij, maar er werden zoals gewoonlijk prijzen voorzien (een zak rijst voor de eerste en geld voor de tweede) zodat er heel wat volk op afkwam. Een stroomgenerator, computer en boxen moesten de hele buurt laten horen waar het te doen was, en brommertjes, charetten en mensen kwamen langzaam toegelopen. Zo’n generator was echt nodig, aangezien hier te pas en te onpas de elektriciteit uitvalt. Dan is het 360° pikzwart. Het startuur was voorzien voor 20u, maar – serieus – om 22u50 zijn we ongeveer echt begonnen. Na even te wachten, kwamen er opeens kei veel mannen zich inschrijven. Lize en Lotte waren verantwoordelijk voor de inschrijvingen en het trekken van de namen. Gelukkig werden we bijgestaan door een Senegalees, want we spreken geen Wolof. De strijders verkochten veel show door in het midden van de circel ostentatief en met veel streken te dansen en paraderen. Zo had je tijdens de wedstrijd ook nog een overzicht wie er nog allemaal in zat. En amaaaaaai, wat een spectakel! In de eerste ronde waren er meer dan 15 matchkes. De winnaar ging telkens door naar de volgende ronde. Er waren twee scheidsrechters dus er konden twee matchkes tesamen doorgaan. Meermaals was er opeens veel commotie en discussie over wie al dan niet gewonnen had. De gemoederen raakten verhit en de sfeer zat er goed in! Twee Senegalese vrouwen zongen – of was het jankten? – de hele tijd door de micro, terwijl de lutteurs het op het zand hevig tegen elkaar opnamen. Breuken zijn hierbij geen zeldzaamheid werd ons op voorhand verteld, maar alle chance hebben wij er geen moeten zien in deze wedstrijd. De finale begon en toen werd het echt spannend. De twee lutteurs waren aan elkaar gewaagd en het duurde wel heel lang alvorens echt ‘actie’ werd ondernomen. Na een half uur spanning, gebeurde er ineens iets raar. Opeens, in een fractie van een seconde, stoven alle toeschouwers uit elkaar. Niemand van ons wist wat er gebeurde, het ging razendsnel, brommertjes reden weg en mensen gingen lopen. Wij dachten al dat er een gigantisch gevecht zou uitbreken, of dat er een megakudde grote beesten ofzo aankwam. Maar blijkbaar dachten ze dat de politie op hen afkwam. De gendarmerie is hier niet zoals bij ons. Ze kunnen iedereen zonder reden tegenhouden en onderzoeken, ze zijn heel corrupt en blijkbaar zaten er onder de toeschouwers nogal veel met gestolen brommertjes, of mensen zonder papieren ofzoiets.. We hebben niet zo goed begrepen waarom iedereen zo’n schrik had. De toestemming voor de lutte was geldig tot middernacht, en tegen dat de paniek uitbrak was het al 1u, misschien had het daarmee iets te maken. Omdat er nog steeds geen echte winnaar was aangeduid, werd besloten de zak rijst in twee te verdelen voor de finalisten. Het was een plots en jammer einde, maar wel een onvergetelijke avond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten